Jezelf ontwikkelen. Dat is pas een onderwerp waar heel erg veel over geschreven is. In mijn visie van persoonlijke ontwikkeling gaat dit vooral over de maakbaarheid van wie je bent.

Als je eenmaal bewust wordt dat je jezelf kunnen vormen dan begin je jezelf ook te zien als instrument. Je brein, je persoonlijkheid en je vaardigheden zijn allemaal via wat je doet en gelooft beïnvloedbaar voor verandering. We hebben natuurlijk onze biologische en genetische opmaak waar we mee geboren worden. Dat bepaalt voor een groot deel onze natuurlijke aanleg. Maar via onze ervaringen die we opdoen in een omgeving worden bepaalde aspecten van ons aangezet en uitgezet.

Ik geloof dat we tenminsten (misschien zelfs meer) net zo hard moeten werken aan onszelf als aan onze doelen. Dat is iets wat Jim Rohn (de mentor van Anthony Robbins) zo mooi in zijn speeches verwoord. Maar het komt ook terug in de positieve psychologie via experts als Rogers, Maslow, Jung, Csikszentmihalyi en Martin Seligman. Het idee daarin is dat we als mensen kunnen streven naar een betere versie van onszelf gericht op het optimaliseren van ons leven. De ideeën van Roberto Assagioli in zijn Psychosynthese vindt ik persoonlijk baanbrekend. Maar ook de oude grieken hadden deze wijsheid al met het concept van Eudemonisme (Eudaimonology) uitgedacht. Dat ging om de studie van een goede ziel. En het mooiste wat er in het leven volgens Aristoteles is om na te streven was dan ook de ontwikkeling naar het zijn van een goede ziel.

Het is altijd mooi om te zien hoe verschillende experts en grote denkers uit verschillende disciplines en zelfs tijdperken over hetzelfde idee praten. 

De reis